Damil DankerluiWord jij heel vaak genegeerd of afgewezen door vrouwen? Je weet heel goed dat hen de schuld geven niks oplost. Dus als jij de constante factor hierin bent, wat kun je er dan zelf aan doen?
Ik loop naar hem toe. Bekijk hem eens goed van alle kanten. Voorzichtig begin ik zijn schouders en zijn borst te onderzoeken met mijn handen. Mijn zoekende aanrakingen worden plagerige duwtjes. Mijn handen veranderen in klauwen. Ik voer de druk op en kijk hoe ver ik kan gaan. Hij duwt terug. Er breekt een stralende glimlach door op zijn afwachtende gezicht. Deze blik herken ik uit duizenden. Er mogen geen woorden worden gewisseld tijdens deze oefening, maar ik weet precies wat hij me wil zeggen. Eindelijk een vrouw die met mijn wilde beest wil spelen! Dat prachtige ontembare dier diep van binnen, ooit gekooid door (ex-)partners die er niks van moesten hebben en mogelijk daarvoor door dominerende moeders.
ZIJN WILDE DIER
In mijn blog van vorige week vertelde ik al dat ik regelmatig mijn vrouwelijke lichaamstaal onderzoek met oefenmannen in een intensieve tantracursus die ik volg (bij School of Shakti). For science! Ik vind het erg leuk om mijn oefenman uit te dagen.
Toch voelt het voor mij niet honderd procent veilig.
Hoe kan dat nou? Ik hou wel van een beetje stoeien. Waarom voelt het dan bij juist deze man niet helemaal goed? Waarom vertrouw ik hem niet? Zou het misschien kunnen komen doordat hij dat deel van zijn identiteit zelf nog steeds afkeurt? Mag die speelse wilde man er eigenlijk wel zijn van hem zelf?
AFGEWEZEN EN GEKWETST
Dus dat is wat ik voel… een licht wantrouwen omdat hij zichzelf wantrouwt. Waardoor ik ietwat terughoudend ben. En ineens ervaar ik aan den lijve hoe het is om vanuit mezelf graag intimiteit te willen delen met iemand, maar door blokkades bij de partner niet dichter tot elkaar te kunnen komen. Terwijl ik ondertussen aan mijzelf begin te twijfelen. Doe ik misschien iets niet goed? Ik voel me lichtelijk afgewezen en gekwetst. De mindfuck is compleet.